Julius Winsome, de ik-figuur uit de gelijknamige roman van Gerard Donovan, woont alleen met zijn hond in een blokhut in de bossen van Maine, ver weg van de bewoonde wereld. Zijn moeder is overleden bij zijn geboorte; Julius is opgegroeid bij zijn vader, die ruim drieduizend boeken heeft verzameld. Meer dan een halve eeuw woont Julius al bij de Canadese grens. Zomers werkt hij als tuinier en klusjesman, in de winter leest hij. Een haast rimpelloos bestaan. Maar daar komt bruusk verandering. Hij ontmoet een vrouw, heeft een korte relatie en schaft op haar advies een hond aan. Dan wordt op een dag zijn hond doodgeschoten. Opzettelijk, volgens de dierenarts. Julius blijft beheerst, kalm, laconiek en sympathiek. Maar zijn reactie is meedogenloos: hij doodt op korte tijd vier jagers in een poging de moordenaar van zijn hond te vatten. Schokkend, want Julius vertelt de gebeurtenissen haast terloops, op vanzelfsprekende toon. Erg sterk aan het verhaal is dat je als lezer geen moment sympathie verliest voor Julius, hoewel daar alle reden voor is. Is dit een misdaadverhaal? Het is alleszins een boek over moorden. Maar bovenal is het een erg sterke roman over liefde, verlies en eenzaamheid. Een boek dat je niet loslaat!