Margareth Hillebrandt schreef eerder ‘Dames op de Herengracht’, een roman waar veel lezers door werden geraakt. Een roman met een heftig onderwerp, maar ook doorspekt met humor. Haar inspiratie haalt ze uit het leven. Zoals ze zelf zegt: ‘Een kwestie van observeren en luisteren. De verhalen liggen als het ware voor het oprapen, en het is een feestje om ze te smeden tot mooie, heldere zinnen, hoofdstukken en uiteindelijk een boek.’ ‘Onder jouw huid’ is haar vierde roman.

In ‘Onder jouw huid’ draait alles om de dertigjarige Lena en haar buurvrouw Veerle. Lena is net als haar moeder bipolair. Ze heeft vaak moeite met haar leven. Dit uit zich onder andere in het verwaarlozen van zichzelf, en zich minderwaardig voelen. Veerle lijkt precies het tegengestelde van Lena te zijn. Ze heeft een leuk uiterlijk, een leuke baan en een prachtig ingericht huis, iets om jaloers op te zijn. Wanneer Veerle voor haar werk drie maanden naar Buenos Aires vertrekt, vraagt ze Lena om op te passen op haar kat Dali. Ze vraagt zich tijdens haar reis regelmatig af of ze er wel goed aan gedaan heeft om Lena om deze gunst te vragen. Met het overhandigen van haar huissleutel heeft ze Lena de toegang gegeven tot haar huis en tot haar leven. De gevolgen zijn voor beide vrouwen niet te overzien.

‘Onder jouw huid’ is een roman die je raakt en steeds meer onder je huid gaat zitten. Lena heeft onverwerkte trauma’s die ze al in haar jeugd is opgelopen. Net als haar moeder heeft zij een bipolaire stoornis. Een stoornis waar haar tante al bang voor was want het zit in de familie. Vanaf haar twintigste is ze met tussenpozen onder behandeling van de GGZ. De laatste jaren echter veel minder, hoogstens af en toe voor een controleafspraak. Haar medicijnen gebruikt ze onregelmatig. Margareth Hillebrandt is er goed in geslaagd om in het hoofd van het hoofdpersonage Lena te kruipen. Ze omschrijft goed wat een bipolaire stoornis inhoudt en wat dit met de persoon in kwestie doet.

‘Wat moet ik doen? In ieder geval niet in paniek raken. Maar in mijn hoofd is alles paniek, blinde allesoverheersende paniek, die als een zwarte donderwolk steeds dichterbij komt om boven mijn hoofd in een enorme knal te exploderen. Ik druk mijn handpalmen tegen mijn oren om ze tegen het geluid van de knal te beschermen als een knerpende gil de donder overstemt. Mijn trommelvliezen staan op barsten. Dan realiseer ik me dat het mijn eigen stem is die keihard roept: ‘Ik wil dit niet!’ De echo daarvan galmt na in mijn hoofd. Mijn adem zit hoog in mijn borstkas.’

Margareth Hillebrandt heeft een toegankelijke, meeslepende schrijfstijl. Door de naam en het jaartal boven de hoofdstukken te zetten weten we precies vanuit welk perspectief verteld wordt. ‘Onder jouw huid’ is een psychologisch, geloofwaardig verhaal dat goed in elkaar gezet is. Een verhaal dat nog lang in je hoofd blijft zitten nadat je het boek hebt dichtgeslagen.